W ojczyźnie znakomitego czeskiego wspinacza światowej sławy, Adama Ondry, miejsce do przeżycia przygody znajdą wszyscy miłośnicy wspinaczki sportowej i innych atrakcji wspinaczkowych. Jednym z prawdziwych rajów dla tego typu sportów jest kraj liberecki na północy Czech, gdzie znajdują się zarówno piękne naturalne skalne ściany, jak i rozrywkowe centra wspinaczki.
Wspinaczka po naturalnych skałach
Obszar wspinaczkowy Hruboskalsko
W sercu przepięknego regionu Czeski Raj niedaleko miasta Turnov na północy Czech leży centralny obszar Skalák, uznawany za kolebkę czeskiej wspinaczki po piaskowcach. To ponad 400 skalnych wieży, które osiągają wysokość nawet 55 metrów i stoją tak blisko siebie, że wspinacze często przechodzą z jednej skały na drugą, przewiązani liną. Można tu znaleźć zarówno wysokie skalne ściany dające świetne możliwości do wspinaczki, jak i małe skałki z drogami z drobnym piaskiem ze ścierającego się piaskowca w zielonym mchu. Centralne sektory są bardzo dobrze opisane w kilku przewodnikach wspinaczkowych, choć klasyfikacja poszczególnych sektorów może się w nich różnić. Podstawą bezpiecznej wspinaczki w Skaláku jest dobra znajomość wiązania węzełków asekuracyjnych na pętlach.Piaskowiec regionu Hruboskalsko jest dość miękki, dlatego w trakcie wspinaczki należy zachować dużą ostrożność. Należy bezwarunkowo przestrzegać zakazu wspinaczki, kiedy jest mokro i w ciągu kolejnych 48 godzin po deszczu. Do najbardziej znanych i ulubionych wieży w tym skalnym mieście należą: Blatník, Maják, Mnich, Zlatá vyhlídka, Podmokelská, Kapelník, Taktovka, Lebka, Dračí věž, Dračí zub, Daliborka, Osudová.
Suché skály oraz Vranovský hřeben
Piaskowce Vranovského hřebena niedaleko miasta Turnov wybrzuszyły się pod wpływem ruchów tektonicznych. Charakterystyczna sylwetka mocno pobrużdżonych skał już z daleka przyciąga miłośników wspinaczki. Cały ten region wspinaczkowy obejmuje – poza Suchymi skałami i Vranovskim hřebenem – także Betlémské skály, Chléviště, Drábovnę, Klokočské skály, Raubířské stěny i inne.Twardy piaskowiec przypomina trochę górskie skały i zapewnia wyjątkowe przeżycia wspinaczkowe. Jego zaletą jest to, że jego twarde skały pozwalają na wspinaczkę także po deszczu, co jest niemożliwe w przypadku bardziej miękkiego piaskowca w okolicznych regionach, który ulega wtedy uszkodzeniu. Kolejnym rozległym skalnym miastem ze stromymi ścianami skalnymi są Klokočské skály, gdzie pod wpływem wietrzenia w niektórych miejscach powstały samodzielnie stojące skalne ściany. Ten obszar stopniowo przechodzi w kolejny, zwany Betlémské skály. Ulubioną formacją jest tam skała przypominająca kształtem grzyba z dwoma bramami skalnymi, zwana Trojnožka albo Děravec. Na północnym wschodzie wznosi się dziesięciometrowa Zdenčina skála, nad doliną potoku Klokočskiego z kolei sterczą dwie samotne, wygładzone i zaokrąglone skały, tzw. Słonie grzbiety.
Skały Prachowskie
Jednym z najpopularniejszych celów turystów i wspinaczy w Czeskim Raju są Skały Prachowskie. Ogromne piaskowcowe skały wystają ponad poziomem lasu, a między nimi prowadzą wąskie ścieżki i strome schodki. W centrum tego obszaru leży skalne miasto ze smukłymi wieżami i filarami, między którymi wiodą głębokie i wąskie jary. I to właśnie tu zaczyna się historia wspinaczki Republiki Czeskiej. Pierwszymi wspinaczami byli najprawdopodobniej wspinacze z obszaru Czesko-Saksońskiej Szwajcarii. Na ich pamiątkę została nazwana jedna z ważniejszych wież skalnych – Dreznieńska. W 1907 roku grupa studentów założyła klub wspinaczkowy – Lezecký kroužek Prachov i zorganizowała pierwsze udokumentowane wejścia czeskich wspinaczy na skalne wieże. Na pamiątkę pierwszego wejścia do dziś na szczycie formacji Modlitwa skał (zwanej też Ręka lub Mnich) łopocze czeska flaga. Klub wspinaczy Prachov działa do dziś, a jego członkowie należą do grupy najlepszych czeskich alpinistów.Cały ten region wspinaczkowy leży na prywatnym ternie rodziny Schlików. Wspinanie może się tu odbywać wyłącznie za zgodą właścicieli, a warunkiem wspinaczki jest absolutne przestrzeganie tutejszego regulaminu.