Królewski Beroun

Pierwsza pisemna wzmianka o mieście pochodzi z dokumentu sławnego czeskiego władcy Przemysła Ottokara II z drugiej połowy XIII wieku, w którym użyto łacińskiej formy Beroun – Verona. Już wtedy przez miasto biegł szlak handlowy z Pragi do Bawarii, który był równocześnie najkrótszym i najłatwiejszym połączenie między Pragą a Pilznem. Ottokar założył tu osadę, która później rozwinęła się w miasto. Za panowania jego syna króla Wacława II nastąpiła znaczna przebudowa miasta i powstało jego zabytkowe centrum, które w zasadniczych punktach przetrwało do dziś. Jednocześnie w 1303 roku Wacław II nadał miastu przywileje, dzięki którym Beroun stał się miastem królewskim, zaczął prosperować, a intensywnie rozwijało się tu rzemiosło, takie jak garncarstwo. Naturalnie czerwona ceramika z Berouna, dekorowana białym kolorem, stała się sławna w całym imperium.

Do dziś dominują nad miastem dwie bramy wieżowe, na które można wejść i obserwować okolicę. Jeszcze lepsze widoki rozciągają się z pochodzącej z czasów I Republiki, wieży widokowej na Městskiej hoře obok wybiegu dla niedźwiedzi, gdzie żyją dwa niedźwiedzie brunatne Kuba i Maciej. Aktywny relaks oferuje popularna ścieżka rowerowa, biegnąca wzdłuż rzeki, park wodny, skatepark, miasteczko ruchu drogowego, wypożyczalnia kajaków i pontonów na spływ rzeką Berounką, a także przyjemne pole golfowe. Warto tu również odwiedzić Muzeum Ceramiki, Muzeum Czeskiego Krasu i Geopark Barrandien. Na miłośników gastronomii czeka duża różnorodność tutejszych restauracji.

Do wieloletniej tradycji nawiązują coroczne Jarmarki Garncarskie, które odbywają się wiosną i jesienią na rynku głównym. Ceramika z Berouna z końca XVI i początku XVII wieku należy do tzw. inkunabułów – najstarszych wyrobów wzorcowych zaalpejskiej europejskiej ceramiki glazurowanej. Dziś cała nowożytna ceramika środkowoeuropejska jest porównywana do najsłynniejszego XVI-wiecznego dzbana Šimona Nemazala z Berouna.