Het gebouwencomplex representeert een unieke verzameling, die een voorbeeld vormt van de continue ontwikkeling van industriële architectuur. Bezoekers aan de glasfabriek leren hier alles over de tweehonderd jaar aan glasfabriekgeschiedenis, en hoe en waarvan een gewoon drinkglas wordt gemaakt.
In de glasfabriek kunt u schitterende glasproducten kopen van tal van toonaangevende Tsjechische glasfabrieken en -kunstenaars. Er staat ook een kleine glassmeltoven, die zo nu en dan in werking wordt gezet bij evenementen, of als er voldoende bezoekers in geïnteresseerd zijn. Als u de oven in werking wilt zien, moet u dit van tevoren per e-mail of telefoon aanvragen.
Glasfabrieken werden vroeger opgericht op plekken waar bossen voldoende hout boden voor verwarming en voor het maken van potas. Dat geldt ook voor de Tasice-glasfabriek, die bovendien ook nog eens op een plek is gebouwd waar veel eersteklas erts te vinden was. De glasfabriek werd opgericht door Ferdinand Čapek, een glasmeester, in 1796, op de plek waar oude glassmeltovens uit de 15e eeuw stonden. In 1844 werd de fabriek gekocht door de familie Rückel, die het complex behoorlijk transformeerde.
Na de prijzige restauratie sloot de glasfabriek de deuren toen de Eerste Wereldoorlog begon. In 1928 leasete Čeněk František Císař de fabriek eerst en kocht hem later, en hij slaagde erin de zware periode van de economische crisis in de jaren 30 te doorstaan dankzij zijn zakelijke talent. Tijdens de bezetting stond de fabriek onder toezicht van de nazi’s en Dhr. Císař werd gedwongen om te blijven als manager. Na de oorlog verloor de familie het pand vanwege een valse beschuldiging van samenwerking met de vijand. Dhr. Císař kon niet leven met de valse beschuldigingen en pleegde zelfmoord. Zijn onschuld werd pas bewezen in de jaren 60.
In 1958 produceerde de Tasice-glasfabriek tien grote vazen voor het presidentiële paleis in Mexico. Daarna werd de fabriek overgenomen door de Kavalier-glasfabriek in Sázava nad Sázavou en ging de productie van glas-in-lood geleidelijk aan over in de productie van laboratoriumglas. Veel van de geheime formules, overgedragen van vader op zoon, gingen verloren. De glasmarkt was niet open voor de wereld, glasproducten werden alleen geëxporteerd naar landen die vriendschappelijke banden hadden met de toenmalige Sovjetunie, en andere Europese glasproducenten namen de markt over. In 2004 kocht Dhr. Luboš Pipa de vervallen glasfabriek en begon aan een dure restauratie. In december 2012 kocht ing. František Milichovský de glasfabriek. Nu is die een van de twaalf belangrijkste technische monumenten in Tsjechië.
