Beroun in Centraal-Bohemen

Beroun is vrije stad die in het verleden over zelfbestuur onder directe auspiciën van de Tsjechische koning beschikte. Beroun wordt voor het eerst vermeld in de tweede helft van de 13^e eeuw, in een document van de beroemde Tsjechische koning Přemysl Ottokar II, waar de Latijnse schrijfwijze van de naam Beroun gebruikt wordt: Verona. Ook toen al lag de plaats aan de belangrijke handelsroute vanuit Praag naar Beieren, waardoor dus ook de kortste en snelste route tussen Praag en Pilsen langs deze plek leidde. Ottokar stichtte hier een nederzetting, die zich later heeft ontwikkeld tot stad. Tijdens de regeerperiode van zijn zoon, koning Václav II, werd de nederzetting ingrijpend verbouwd en ontstond de historische stadskern, die in grove lijnen tot op heden bewaard is gebleven. Het was ook Václav II die de plaats in 1303 de privileges van een vrije stad toekende, waardoor Beroun snel opbloeide en zich er allerlei ambachten konden ontwikkelen, zoals onder andere het pottenbakkerswezen. Het rode, met wit beschilderde aardewerk uit Beroun was bekend in het hele rijk.

Ook nu nog wordt het aanzicht van de stad gedomineerd door twee stadspoorten met torens, die toegankelijk zijn, zodat je van het uitzicht over de omgeving kunt genieten. De uit het interbellum daterende uitkijktoren op de heuvel Městská Hora (de "Stadsberg") biedt echter een nog mooier uitzicht. Bovendien bevindt deze toren zich vlakbij de berenkuil, waar de twee bruine beren Kuba en Matěj verblijven. Actief relaxen kan door gebruik te maken van de populaire fietsroute langs de rivier, het waterpark, het skatepark, het verkeerscircuit voor kinderen, de kajak- en raftverhuur om de rivier de Berounka af te zakken of van het aangename golfareaal. Ook het Keramiekmuseum, het Museum van het Boheemse Karstgebied en Geopark Barrandien zijn een bezoek waard. Tenslotte komen, dankzij de grote verscheidenheid van de lokale restaurants, ook liefhebbers van gastronomie aan hun trekken.

Op het grote stadsplein vinden jaarlijks, altijd in de lente en de herfst, aardewerkmarkten plaats, die aansluiten op een eeuwenoude traditie. Het Berounse aardewerk van rond de eeuwwisseling van de 16^e naar de 17^e eeuw behoort tot de zgn. incunabula, d.w.z. de oudste stalen van geglazuurd, Europees, transalpine aardewerk. Alle Midden-Europese keramiek uit de vroegmoderne periode wordt tegenwoordig vergeleken met de beroemde Berounse kruik van Šimon Nemazal uit de 16^e eeuw.